اگر جمهوری اسلامی راست می گوید و جرأت دارد برای دفاع از شیعیان بحرین نیروی نظامی اعزام کند

متأسفانه هر چه زمان جلوتر می رود براندازی دیکتاتورها سخت تر و سخت تر میشود . آنچه در تونس دو هفته و در مصر یک ماه طول کشید ، در لیبی به جنگی خانمانسوز بدل گشته و در یمن و بحرین و - شوربختانه - ایران به یک رفتار عادی روزانه بدل گشته است . ظاهراً دیکتاتورها بسرعت از سرنوشت همنوعان سقوط کرده شان درس گرفته و قصد دارند به لطائف الحیل مبارزات مردمی را در کشورهای شان دچار فرسایش کرده و با اتکا به حمایت نیروهای خارجی ( که بدبختانه اکثراً هم از میان کشورهای دموکراتیک غربی هستند ) جنگ را باصطلاح مغلوبه کرده و به تثبیت قدرت لرزان خود بپردازند .
در این نوشتار قصد ندارم که به کم و کیف مبارزات در این کشورها اشاره کنم که خود داستانی مفصل می خواهد ، آنچه اما در این میان بر پیچیدگی اوضاع افزوده است روند دردناکی است که در بحرین به جریان افتاده است . واقعیتش را بخواهید اطلاع دقیق ندارم که آیا در بحرین ، مردم ( اکثریت هفتاد درصدی شیعه آن کشور ) واقعاً به دنبال دموکراسی از نوع نوین آن هستند یا صرفاً می خواهند با اتکا به اکثریت نسبی شان اقدام به برقرای یک جمهوری اسلامی شیعی از نوع همسایه شمالی خود کنند . به هر حال ظاهر قضیه اینگونه حکایت دارد که دولتهای خارجی از جمله عربستان و امارات قصد دارند به بهانه های واهی از جمله حراست از مراکز و ساختمانهای دولتی ، حکومت آل خلیفه را به هر قیمتی که شده حفظ کنند و به همین دلیل با دخالت آشکار در امور داخلی بحرین ، اقدام به اعزام نیروی نظامی ( در حدود 1500 نفر ) به بحرین کرده اند .
در این میان جایگاه رژیم جمهوری اسلامی به شدت به چالش کشیده شده است چرا که این رژیم که خود را ام القرای جهان اسلام و رهبرش را ولی امر مسلمین ( شما بخوانید شیعیان ) جهان می داند و سالهاست با تکیه بر سرمایه های ملی کشور به تبلیغات وسیع مبنی بر حمایت از مسلمانان دیگر کشورها پرداخته و حتا در مواردی نظیر بوسنی ، عراق و افغانستان از اعزام نیرو و آموزش تروریست ها و صدور تجهیزات نظامی نیز غافل نمانده است علی القاعده باید به یاری هم کیشان خود در جزیره کوچک بحرین بشتابد .
حضور پایگاه پنجم نظامی آمریکا در بحرین و - اینک - نیروهای نظامی عربستان و امارات که آنها نیز ار متحدان اصلی آمریکا در منطقه به شمار می روند فرصت مناسبی است برای جمهوری اسلامی که برای اثبات صحت ادعای سی ساله و تأیید رجزخوانی های همیشگی اش ضمن حمایت از شیعیان بحرین ، به نبرد با استکبار جهانی بپردازد .
البته همه ما می دانیم که این اتفاق هرگز جامه عمل به خود نخواهد پوشید چرا که مثل جمهوری اسلامی مثل معروف همان طبل توخالی است . در واقع هیاهوی جمهوری اسلامی فقط مصرف داخلی دارد و برای دلخوش کردن بخشی از طرفداران و مزدوران است که برای حمایت از رژیم ، به تکه نانی و استخوانی راضی اند . به باور من این یک فرصت طلایی برای جنبش سبز است تا جمهوری اسلامی را در مقابل ادعاهای چندین و چندساله اش قرار داده و توخالی بودن بودن را بیش از پیش برای طرفدارانش ثابت کند و تشت رسوایی رژیم دیکتاتوری را از بام بر زمین اندازد .
زنده باد آزادی
پاینده باد ایران